Czynnik krzepnięcia krwi

Profilaktyka i leczenie krwawień u pacjentów z wrodzonym niedoborem czynnika VIII (hemofilia A). Podawać i.v. powoli, nie szybciej niż 2–3 ml/min. Dawkę oblicza się wg wzoru: wymagana liczba jednostek (j.m.) = pożądane zwiększenie aktywności czynnika VIII (% lub j.m./dl) × 0,5 × masa ciała (kg). Dawki ustala się indywidualnie, zależnie od stopnia ciężkości choroby oraz miejsca i rozległości krwawienia. We wczesnych krwawieniach do stawów, mięśni lub krwawieniu z jamy ustnej należy utrzymać aktywność czynnika VIII na poziomie 20–40% normy, podawać co najmniej 1 dzień co 12–24 h, do ustąpienia bólu lub zagojenia rany. W bardziej nasilonych krwawieniach lub krwiaku utrzymać aktywność czynnika VIII na poziomie 30–60% normy, podawać co 12–24 h przez 3–4 dni lub dłużej, do ustąpienia bólu i stanu ostrego. W krwawieniach zagrażających życiu utrzymać aktywność czynnika VIII na poziomie 60–100% normy, podawać do ustąpienia zagrożenia co 8–24 h. Drobne zabiegi chirurgiczne (włączając ekstrakcję zęba) – utrzymać aktywność czynnika VIII na poziomie 30–60% normy, podawać do zagojenia rany, co 24 h, co najmniej przez 1 dzień. Duże zabiegi chirurgiczne – utrzymać aktywność czynnika VIII na poziomie 80–100% normy (przed operacją i po niej), podawać do zagojenia rany co 8–24 h, a następnie co najmniej przez 7 dni, utrzymując aktywność na poziomie 30–60%. W długoterminowej profilaktyce krwawień u osób z ciężką postacią hemofilii A – 20–40 j.m./kg mc. co 2–3 dni. Preparat nie zawiera czynnika von Willebranda w ilościach skutecznych farmakologicznie i w związku z tym nie należy go stosować w chorobie von Willebranda. Szczegółowe informacje dotyczące dawkowania i podawania – patrz: zarejestrowane materiały producenta.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu.