Fluorochinolon

Zakażenia wywołane przez wrażliwe drobnoustroje: zakażenia układu oddechowego, moczowego, pokarmowego i dróg żółciowych, ucha, nosa i gardła, kości i stawów, skóry, posocznica i zapalenie wsierdzia, zapalenie opon mózgowych. Profilaktyka i leczenie zakażeń u osób z osłabioną odpornością. Dorośli. I.v. we wlewie trwającym 1 h. Lek można stosować w monoterapii lub leczeniu skojarzonym z innymi antybiotykami. Dawka nasycająca 800 mg, następnie zwykle 400 mg co 12 h. W zapobieganiu zakażeniom związanym z zabiegami chirurgicznymi 400–800 mg 1 h przed zabiegiem. U chorych w podeszłym wieku w 1. dniu dawka nasycająca 400 mg co 12 h, następnie 200 mg co 12 h. U chorych z zaburzeniami czynności wątroby 8 mg/kg mc.; dawkę tę należy podawać 1 ×/d, jeśli występuje żółtaczka, co 36 h, jeśli występuje wodobrzusze, lub co 48 h, jeśli występuje żółtaczka i wodobrzusze. Nie ma konieczności modyfikowania dawkowania u osób zaburzeniami czynności nerek, w tym poddawanych hemodializie.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, ciężka reakcja alergiczna albo uszkodzenie ścięgien po zastosowaniu chinolonów w wywiadzie, ciąża, okres karmienia piersią, niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, współistniejące choroby OUN (padaczka, miażdżyca naczyń mózgowych). Nie stosować u dzieci i młodzieży do 18. rż. (w okresie wzrostu).